Here i’am this is me

 Kendi gibi olmayan insana saygı göstermeyen onu olduğu gibi tanımayan, onu kendi algılayacağı bir düzleme konumlandırıp o şekilde kalıplaşmasını isteyen düşünce, hastalıklı bir düşüncedir. Empatiden yoksun, insani duygu ve görülerinde enfeksiyon vardır.  Bu tür insanlar tüm varoluşu aynı düzlemde konumlandırmak ister. Farklılıkları kusur olarak görür, kendi gibi olanları ise doğru olan, olması gereken olarak niteler.  Olmayanları tanımayı ve saygı duymayı reddeder.  Toplumsal kitlelerin organik oluşumlarını taklit ediyorlar. İdeolojileri, etnik kökenleri, dini grupları bire bir taklit edip, onların ağzından konuşuyormuş gibi yapay algılar oluşturuyor. Sosyal medyada bu virüs yayılmaya devam ediyor.  Şu bilinmelidir ki, bir virüs gibi yayılan bu hastalıklı düşünce kesinlikle organizedir ve otoriter bir oluşumun takip ve denetimi altındadır. Uzun vadeli, fark edilmeyen, havaya karışan cinsten bir virüs. Sosyal medyada yapılan önemsiz bir yorum gibi, abuklatan cin...

Sen bekle elbet gün ışır Şafaktan bir güneş doğar Sonra mı ? Sonrası s’en ve b’en Ay ışığında gözlerin, Gözlerimde.. Ve Kulağında benden duyma ismin.  Bir zaman sonra insan, insan olmaya başlıyor. Benimde zamanım geldi sanırsam, 21 Mart 2024 bu tarih insan olmak için oldukça ideal bir tarih. Gece ve Gündüzün eşit olduğu gün (ekinoks) Baharın gelişi (nevruz) Aşık Veysel’in ölüm yıl dönümü Hz. Ali’nin ise doğum günü deniyor.  Peki benim için önemi nedir, uzunca bir süredir bunu sorgulayıp duruyorum. İş yerinden çıkar çıkmaz eve doğru yola koyulmuştum, her zaman ki tempoyla yürürken kendi iç hesaplaşmalarımla ve düşüncelerimle kavgalı bir ruh halindeydim. Kaç ekmek alsam, acaba evde yoğurt var mıydı düşüncelerini frenleyip, müziğin ritmine bıraktım kendimi.  Beni çok güzel yerlere götürdü kulağımda ki melodi, bana bir şeyi hatırlattı. Küçük bir ayrıntının içinde ki devasa bir gerçeği gösterdi. Fedakarlığı, iyiliği, direnişi ve isyanı hatırlattı. Çok geçmeden, metronun girişi...