Here i’am this is me

 Sevgili İlkay kardeşimin sesinden yorulmuş tanrıça şarkısını 2013’te kaleme almıştık. Telepatik yollardan bizlik bilincinin ortak sesi olan yorulmuş tanrıçanın mana alemde çok kıymetli bir yeri var.  Tanrıça kelime anlamıyla var eden dişil yaratıcı anlamına geliyor. tasavvuf aleminde, tevhidin vücut bulduğu kıymetli an’ları delirmiş şairler kaleme almayı denedi.. ya da yazdırıldı bizliğin bilinciyle birimize.. “Deli olunmadan Veli olunmaz” karanlıktan geçmeden aydınlığa varılmaz.  Yorulmuş Tanrıça Şimdi ben yapraklarla Döküldüm sokaklara Değeri bilinmeyen Bir aşk verdim toprağa Sarı sıcak rengarenk toz Karışmış sayfalara Esince takılır Çılgın rüzgarlara Kalbimden sökülmeyen Bir yaraydın oysa sen Hiç kimsenin çözemediği Kördüğümdük sen ve ben Yorulmuş bir tanrıça Yükselir ufuklara Yağmurla karla Değer satırlara Linki buraya bırakıyorum  https://youtu.be/WH49XmTH56A

Müziğin ruhu tamir ettiğine iman edenlerdenim... kurduğunuz tüm düşlerin, saklı olduğu kapalı bir sandık varmış meğer..    bilinç altımızda ya da kalbimizin kuytu bir köşesinde,    hayatın keşmekeşinden unutup anahtarını kaybettiğimiz tüm düşlerimiz..    işte tam bu sırada o anahtarların manevi birer tını olduğunu fark ettim, her düşün saklı olduğu sandığı açan bir melodi varmış...    belki de hiç kurmadığımız bir düşün sandığını bile açan ezgiler... ruhumuzu okşayan, ruhumuzun kim olduğunu, aklımıza hatırlatan müzikler varmış...    müzik dinleyin, sadece dinlemek için dinlemeyin, dinlerken bir sandık açıp içine kurduğunuz hayalleri istifleyin ve unutmayın ki o dinlediğiniz şarkıyı ne zaman dinlerseniz o sandığı açmış olursunuz... düşleriniz hiç bir zaman kaybolmaz, ya gerçekleşir ya da sizin onları koyduğunuz yerde sizi beklerler...